تنها

تنـــــها

رفتی به دریا ودلِ مارا ندیدی
تنها ترین فانوسِ شب ها را ندیدی

باتو سفر بودو گذر از جنگل وکوه
درمن خیال وخواب و رؤیا را ندیدی

روزت سراسر شادی وجشن وسرور است
درآه واشک وناله نجوا را ندیدی

درمن هوای با تو بودن ها، دریغا
موجِ هوای این تـمنا را ندیدی

من چون گَوَن پابند وتو همچون نسیمی
این بندِمحکم بوده برپا را ندیدی

بُغضِ غزل در پشت پایت گشت باران
رفتی به دریا و دلِ ما را ندیدی

          #فرشید_فلاحی