تادر عبورِ من

❇️تا درعبورِ من👇

هان؟ می‌شناسی ام؟
ای خیره پشت پنجره 
درمن
چه دیده ای؟
این پابریده ی احساسِ خود،منم
درحسرتی وزین ،
با سنگ ها پریدم وغرق نگفتنم
تمبری میان پاکت پستم
کسی ندید
تا روکندمرا 
و رسیدم به دامنم
پنهان سنتم؛
این سرخ جامه ای  
که نشانِ نشاط نیست
لبخند برلبم
که کشیدم به صدهنر،
پشتش حیات نیست
آری توهم کنون،
مسحوریک مجسمه ی رنگ خورده از
یاقوتی وعقیق
این سرخ و سخت را
باورنکن که من 
بالی سبک زعشق
بی تابِ پرکشیدن صدآرزوی ناب،
دارم نهان رفیق
چون کفشدوزکی
ازیادرفته ام
شاید،
زمان،
شبی
ز سرانگشت حسرتش
من را رها کند
یا بال های نازک یخ بسته ی مرا
با مرگ
واکند
تندیس پرتملقی از یک الهه ام
خاموش وپرغرور.
مانند دیگران
حرمت بنه فقط
به ظاهر حالم
گذر بکن؛
از عمق داغ
عشق
از 
برزخ
شعور...

#ارسا_اجلالی

پگاه

نیلوفرین پگاه

پیچیده روی بام شبی نمناک

فانوس سالخورده ی بودن را 

از انتشار نور سرشار می کند 

مردانِ محتضر

در گوشه های لب پَــرِ بودن! 

بی عشق بی تمنا

از یاد رفته اند

تا بار دیگر از 

 دریچه ی متروکِ مرگ

در باغ های خواب 

در هیبت درخت و پرنده 

حلول کنند... 

#ایثار-اجلالی

سپیدار

این روح
   سپیداربلندی است کزان
شاخه ی سبزتنم می روید
کوته و تُرد ونحیف ولرزان 
رو به رُستن نگران
شاخه ی سبز تنم
 درغریبانه ی این چرخ مهیب
پوست می ترکاند
در هیاهوی زمین 
می شکوفاند برگ
 آه سبزینه ی این زیستنِ بی تکرار 
غنچه های صورتی رنگ بلوغ
روی سرشاخه ی شعر
نبض معکوسِ زمان...
مثل سرگیجه ی سی روزه ی ماه 
در بزنگاه تکامل جاری

شاخه ی ترد تنم، اینک از باد وتگرگ
 از تقاصِ شب بی عشقی ومرگ  
 دیگرش باکی نیست
 شاخه ی این تن پرجوش وخروش 
خود درختی شده است 
چه تناوربیدی  
شعله ور خورشیدی 

#ایثار-اجلالی