رفتن ها
شنبه, ۲۳ شهریور ۱۴۰۴، ۱۲:۵۳ ب.ظ
"تو رفتی ردِ پایت بر دلم ماند"
وداغِ زخم هایت بر دلم ماند
تو رفتی و شدم تنهای تنها
وتنها ماجرایت بر دلم ماند
من و اندوه و بغض ونم نم ابر
همیشه این هوایت بر دلم ماند
غزل خشکید و واژه شد پریشان
وبیتِ انتهایت بر دلم ماند
شدم چون برگِ پاییز و شکستم
عبور لحظه‌هایت بر دلم ماند
چه آسان پا نهادی بر دل و عشق
غرورِ نابجایت بر دلم ماند
#فرشیدفلاحی ۴۰۳/۱۰/۱
