قالی خاطرات

    قالی خاطرات 

بیا نشسته ی تنهابه روی قالی من!
که نقش خاطره ات مانده در حوالی من

همین که بافتمت گل،شکوفه زدغزلم
که سبزرقصی چشمت...تب شمالی من

غزل زده ست به اردوی قامتت چادر
تویی مسافر ییلاق خوش خیالی من

تنت مساوی پیچش،تنت برابر طعم
تنت موازی این حس ارتجالی من

تو: طرح تازه ای از گل،تو: اخم یک معشوق...
همیشه قابل صلحی،منِ جدالیِ من

دوباره تشنه لبم،چشمه رفته ای یا نه-
که قلب می شکنی کوزه ی  سفالی من؟! 

تنت سفید ...تنت تک...تمام شد قالی
تویی و خواب من و لحظه های  خالی من

#مینا_آقاخانی 

باران غزل

بارانِ غزل

غزلت راکه نوشتم،هدفم دل بوده
بین ما این غزل دلشده حائل بوده

تو ردیف غزلی،قافیه ای،می‌دانی؟
شعر بی تو الکی نقل محافل بوده

غیر دیوانه شدن،من چه کنم وقتی که
هر کسی بی تو دلش می‌تپد عاقل بوده!؟

باز پاییز رسیده است ،تو را می‌بینم
زیرباران ،غزلم محو شمایل بوده

آدمی که سر هر فصل تو را می‌خواند
ثبت احوال نوشته است که بیدل بوده

دور این حادثه می گردم و می اندیشم
خطبه ی شعر من و عشق تو باطل بوده

#مینا_آقاخانی