در شعاع خورشید

  درشعاعِ خورشید

با دیده ی بینا ببین،خودشرحِ این اِجمال ها
خورشیدکی گردد نهان،درپرده ی اِغفال ها؟

بیناتراز بینا تویی،رهبر به نابینا تویی
از طورِ این سینا گذر،درپرتوِ اقبال ها

آهِ سحرگاهی اگر ازسینه ی مابگذرد
از عرش آید این ندا،مقبولِ ما آمال ها

بنگر به جمعِ ساحران،واین مدعای ماهران
موسی عصا می افکند برصحنه ی رَمال ها

آسان میا دراینگذر، پیرامُنِ ما الحَذَر

پروانه ای باید زَنَدبرآتشِ ما بال ها

حُسنِ ختامِ این غزل،صائب بگفته چون عسل
"آیینه کی برهم خورَد،از زشتیِ تمثال ها"؟

#فرشید_فلاحی   

رهگذار عمر

رهگذارِ عمر

سر به هوا داده این طفلک پندار ما
دل شده بازیچه ای بسته به دستار ما

من زکجا جویمش صاحب این خانه را
تا  نرود در فنا عاقبت کار ما

رعشه ی دست من و جام پرآشوب می
شد مَثَل خلقت وکاسه ی مقدار ما

حال مکرر گرفت ذوق تملک ز سر
تا که نگیرد قرار،این دل بیمار ما

وسعت دشت جنون وادی بی انتهاست 
تکیه به کنج دل است نقطه ی پرگار ما

گندم محصول عشق نان نشود در قضا
تا نشود سوده  این باطن عَیّار ما

آن که به خودره گشود عرش خدا طی نمود
تا که رسد پیش از آن وعده ی دیدار ما

در گذرعمر خویش پرسه مزن"رستگار"
بلکه به معنی رَسَدحاصل رفتار ما

#قاسم_رستگاری

عجایب

عجایب

من عجایب دیده ام بر کل دنیا چیره بود
چشم من از ماجراهای عجیبش خیره بود

دیده بودم یک نفر حرف دلش را رُک بگفت
غل به پا و دست زنجیر و دهانش گیره بود

بس که عادتهای بیخود هی مکرر شد به شهر
لاجرم آن جهلشان در زندگیشان سیره بود

چشمشان از روشنی ها بسته گشته ای عجب
مثل پشت پلکشان آن بختشان هم تیره بود

آن که خورد از دیگری یا برده بیت المال خلق
تبرعه..اما خلاف مردمانش شیره بود

آب وبرق و گاز مفتی را کسی هرگز ندید
از غبار لعنتی آب و هوا هم جیره بود

سنگ زر یا مس ویا نقره به دل دارد کویر
دست خود را رو نکردو ارمغانش زیره بود

با خودم گفتم عجب جای بدی باید بود
خوش به حال ما که ایران بر عجایب چیره بود

#سید-مهدی-افتخاری

قایقی در تبعید

قایقی در تبعــــید
                            لنگــری سرگردان
        قاصدی در تشویش
                         زیر چـَــتر باران
    مثل اُقیانوسی گُــنگ
                    موج غــَم در آغـــوش 
    می کِشم با تــَردید 
                    زنـــــدگی را بر دوش..

                                            #ایثار-اجلالی