بهار

بهار
نو شد جهان و هزاران سپاس دوست
خرم دلی که به عشق است شناس دوست

از خود عجب ز بهاری چنین لطیف
دارم به دل غم نان و هراس دوست

آن بی خرد که به خلقی ستم نمود
بیند به کار جهان انعکاس دوست

آن زاهدی که شکم سیر حاکم است
از مصلحت به تن آرد لباس دوست

جاهل کسی که به تقلید زاهدی
آرد به لب چو گدا التماس دوست

آزاده باش و به دل غم مخور جهان
در گردش است به حساب از قیاس دوست

#قاسم- رستگاری