یک عکس و چند شعر

برفته نوعروسی،خانه ی بخت

امور زندگی در ابتدا،سخت

همه اقوام همسر جان بیایند

غریب وآشنا،مهمان بیایند

غمین وخسته و نالان وگریان

بر او زخم زبان ها شدفراوان

بوَدطبخ غذا بر او چه دشوار

" زِ نوکاران،که خواهد کار بسیار"

جوانمردی فقط از مرد نایَد

ولی از مادرِ داماد،شاید

بیامد آن کلانتر،دیگ بردوش

عروسِ قصه را بگرفت آغوش

ببوسیدو بدادش این بشارت

خیالت از برای شام راحت...

اگر افسانه دیدی این حقیقت

روا باشد،که باشد این طریقت

#فرشید_فلاحی👆

______

چراغ خانه تارم توهستی 

دوای درد بیمارم توهستی 

توباشی خانه ام دارد صفایی 

درون خانه ام توپادشاهی 

گهی دلبر شوی گاهی توخواهر

گهی مادر گهی نازنازو دختر

بمان باتوکه من مأوابگیرم 

درون شادمانی جا بگیرم 

بکن روشن چراغ زندگی را 

خدا داده به تو بالندگی را

#اشرف_حکیم👆

_____

راز محبت مادر ز ذات  اوست

گرمی و مهر دلش .اتفاق نیست

آری تمام بود و نبودم ز مادر است

گرمی خانه ما از چراغ نیست

#سید_مهدی_افتخاری👆

______

‍ بیا آتش بزن بر جانم ای دوست

کنارت شعله ور خندانم ای دوست 

تو در ظاهر نبین این سوز و آهم

سرا پا شعله ایی رقصانم ای دوست 

بهشتم در کنار آتش توست ا

گر چه دوزخ سوزانم ای دوست 

بسوزانم تمام عمر و بنشین 

کنارم گرم،تا پایانم ای دوست

#راشین_فروزان👆